Öyle bir yerdeyim ki
Güneşin batıp da doğmadığı
Yıldızların kaybolup da görülmediği
Ateşin tutuşup da sönmediği
Ölümün darbesini alıp da ölemediğim bir yerdeyim
Ağlasam göz yaşlarım durmaz
Hıçkırsam da sesim duyulmaz
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Selam
Şiir aşağıdaki gibi ilerlese nasıl olurki diyorum.
Güneşin asla doğmadığı
Karanlık gecelerde Yıldızların olmadığı
Yaktığın ateşin biran olsun sönmediği
Ayrıca
'Ölümün darbesini alıp da ölemediğim bir yerdeyim'
dediğin noktada zaten şiir bitmiş. Bence son iki mısra gereksiz. Çünki, siz bir yer tarif ediyorsunuz. Tarif etmiş olduğunuz yeri ilk beş mısrada anlatmışsınız gibi geldi bana
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta