Sanki benim değil artık bu beden,
Bir türlü kendimle olamıyorum,
Bir ağaç gibiyim yere devrilen,
Dizimin üstünde kalamıyorum…
Ne bir gecem kaldı ne de gündüzüm,
Dört mevsim içinde olan bir güzüm,
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
