Uçarız öyle, uzun görünen kısa bir yolda,
Kanadımız ne zaman yere değse,
Bir sevdiğimizi bırakırız toprağa.
Bir anne, bir baba ya da sevgili.
Hiç yerleşemeyeceğimiz yuvalar kurarız,
Üç beş, çalı çırpıdan.
Doğmak, aslında baştan kaybetmek gibi.
Ayrılık diye bir şey yok.
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Devamını Oku
Bu bizim yalanımız.
Sevmek var aslında, özlemek var, beklemek var.
Şimdi neredesin? Ne yapıyorsun?
Güneş çoktan doğdu.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta