Uçarız öyle, uzun görünen kısa bir yolda,
Kanadımız ne zaman yere değse,
Bir sevdiğimizi bırakırız toprağa.
Bir anne, bir baba ya da sevgili.
Hiç yerleşemeyeceğimiz yuvalar kurarız,
Üç beş, çalı çırpıdan.
Doğmak, aslında baştan kaybetmek gibi.
Kayıt Tarihi : 28.5.2025 00:15:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!