Otomatik yanan sensörlü lambalar bile yok sayabiliyorken beni
hangi kapı aralığından içeri uzansa gözlerim
bir yalnızlık
kilit vuruluyor bakışlarıma...
görmüyorum gözümün önümdekileri
hissedemiyorum sevgiyi, aşkı ve nefreti
sadece
İçerden çıkacak birazdan adam
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Devamını Oku
Yılların tortusu çökmüş yüzüne
Alnını güneşe serecek adam
Uykusuz ranzalar suskun voltalar
Geride kalacak ve ah hüzünle
Bir gül gibi savrulup gülecek adam
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta