Hatırlıyorum, etrafa karanlık çöküyordu.
Saat takriben, sanırım akşam altı otuzdu.
Çok soğuk bir Ankara akşamında, bir kış vakti,
Gidiyordum evime doğru her zamanki gibi.
Bir otobüsün içinde, pencere kenarında,
Baktım dışarıya, yorgun ve dalgın bakışlarla.
Otobüs, Balgat semtinde bir durakta durmuştu.
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta