Otobüs Terminali Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

İçim bir otobüs terminali ,
Bir vedanın kornası yankılanır,
Tüm bedenimde.

Son bir kez el sallanır mı, bilinmez?
Gözlerde yaş olur mu, bilinmez?
Dönüş için bilet bulunur mu, bilinmez?

Keskin bir acı hissiyatı,
Sol yanına saplanır inceden.
Hatırlandıkça kanamaya mahkum,
Soluksuz bırakacak bir acı.
Kimsesiz, gecenin kör sokaklarında
Yürümeye terkeden bir acı.
Mağrip mi yoksa gittiğin yer,
Diye aratacak bir acı?
Makber olayım göğsünde yeter ki gitme,
Kurbanım sana dedirten bir acı.

Otobüsün önüne oturmuş,
Bir resitalden geçiyor gibiyim,
Her yanım,
Sızı,
Gözlerimde yaş,
Çal çal çal der gibiyim,
Dans etmeliyim,
Müziği dinle.
Müzik başka çalmalı,
Ve ben bu otobüsün kornasını duymamalıyım.
Daha güçlü, daha güçlü çal,
Çalmalısın
Bu resital hiç bitmemeli...

Ayrılık mı dedi biri,
Hiç sevmemiş mi, dedim?
Hiç sevmemiş mi?

Mine Yılmaz Sevinç
22.Eylül.2022
18:03