OTLU PEYNİRİN DİYARINDA AŞK
Vedalarla beni terk ettikten sonra
Hiçbir adreste olamadım.
Hep solgun bir gül misali, ölüme hep hasret dolandım.
Sen gittikten sonra,
Daha çok kanadı yüreğim, ıslak kaldı gözlerim,
Yağmur da örtemedi.
Kırlara kar düşerken bir alev alıyordu yüreğimi,
Oklara hedef...
Her şey yalan oldu, aynalarda gördüğüm adam gibi.
Başımı koyduğum her düşüncede bir kül var.
Adını bu gece pazara çıkardım, elimde kaldı.
Satacak bir kalp bulamadım.
Yüreğimi ateşe tutmadım, adın yetti.
Evet, kaybetmenin acısı ak saçlarımda.
Oysa ben seni sevdiğimde kırlara kar düşmüş,
Takvimler bir yaş daha eklemişti yaşıma.
Hatırladın mı? Bir kahvaltı salonunda,
Otlu peynir diyarında ve bir otel odasında...
Nasıl geçti zaman?
Hep gözlerin geldi geçti içimden, kömür gibi yaktı.
Sen başkente, bense memlekete...
Zihnim hep otlu peynir diyarında kaldı.
Duvar diplerinde dualar öğreniyordum,
Duman dolardı ciğerime.
Öğrendim de, meleklere ismini ezberletiyordum.
Bazen kuşlar konardı pencereye,
Herkes “âmin” diyordu edilen duaya.
Kuşlar da durur mu?
Bütün gördüğüm senli günleri ezberlettim herkese.
Hep susuşun otururdu; otursun da sensizlik.
Gözümde bir gidişin kaldı, anlamsız ve yakışıksız.
Madem gittin,
Koysaydın beni de ölüme.
Ah, bir sokakta terk edip
Bütün nefeslerde buldum seni.
Dedim ya, geceyi hep içime çeker,
Kahır dolardı yüreğim.
Senin elinden olsun istedim ölümüm.
“Nebilim” dediğim zaman hoşuna gider,
Gülüşün bulurdu beni.
Şiveli konuştuğumda hep düzelticiydi dilin.
Göğsüme, aa tam şurama – sol yanıma
Bir değirmende durmadan öğütülen
Şifasız bir sensizlik sürdün de gittin.
Bir sabah, bütün hayallerimizin yıkıldığını
Ve arkasından senin gittiğini öğrendim.
İçime düştü o an suretin.
O günden sonra hep daraldı yüreğim,
Keyif kahvesinden sonra kalan bir tortuydu
Arda bıraktığın aşk.
Çorbaya ekmek banmayı da bıraktım.
Büyüsü bozulmuştu aşkın.
Belki de bir rüyadan uyandık.
Arkanda bıraktığın tek bir satır
"Sil, bitsin"
Bitmedi; izi kaldı.
Acıdı, acıttı sensizlik.
Ölümün kucağında bir masal kahramanı gibi
Yaşlandık, yaşlanmışız.
Bir çeyrek asır geçti.
Orada, sehpanın üzerinde duruyor
Geride bıraktığın ne varsa...
Ve öldürdüğün bir yürek.
Geçmez diyor bu özlem.
Vur gitsin!
Vursan da bitmez bu AŞK, diyor bu yürek.
Adını bu gece pazara çıkardım, elimde kaldı.
Kayıt Tarihi : 3.5.2022 02:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çok beğenimle şair
.
.
TÜM YORUMLAR (1)