Ayakta kalır hâlden hızla yürüme ile
Eller kollar açılmış ağlayıp da gülmekle,
Sıra, masa, sandalye her ne varsa lehinde,
Halı, minder de var ki her şey onun emrinde,
Koltuklar da konulmuş Yaşar otursun diye,
Tüm gün içerisinde oturmuyorsun niye?
Hem yürüyorsun hem de ellerini çırparak,
Etrafta her ne varsa kırıp da fırlatarak…
Kayıt Tarihi : 19.4.2025 21:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!