Otizmli Olmak

Sizler gibi olmayı ne de çok arzulardım,
Neşelenip gülmeyi sizler gibi yapardım…

Bıktım el edenlerden acıyan bakışlardan,
Sırtlarını dönüp de işaret yapanlardan…

Bak giyinemiyorum gömlek denilen şeyi,
Ayakkabılarımı ya da şu elbiseyi…

Elimden tutanlar var koşamıyorum bile,
Özel isteklerimi getiremiyorum dile…

Onlar bakıp anlıyor bundan utanıyorum,
Hiç kızmasalar dahi bu yüzden huzursuzum…

Ne kalem tutuyorum ne de harf biliyorum,
Karnım dahi acıksa açım diyemiyorum…

Yarınlarım olmalı ailem bunu düşünür,
Endişelenmekteler babam buna üzülür…

(2016)