Kenan on birde idi, on birinci sınıfta,
Anne harici herkes sanki yanlış vasıfta,
Ta on yıl evveli, Kenan, iplerim diyorken,
İp verilmediğinde tehdit gelişiyorken,
Diyenler de vardı “İpi al dersi işle,
Kırsın, döksün, parçalasın ipsiz fikirlerle…
Gerçekleşmeyecekti Kenan ile eğitim,
Kenan varsa ardıma bakmaz çıkar giderim,”
Çıkıp gidenler vardı Kenansız okullara,
Ad veremeyeceğim, okul bırakanlara…
Biz ise ne demiştik iplerin seninledir,
Mağaza çantası ile senin emrindedir,
Tam masanın önünde izleyeceğin yerde,
Ders başlangıcında koy eve gideceğinde,
Çocuk dersimizi dinledi kırıp dökmeden,
Her ne varsa da yaptı verdiğim güvenceden…
Kayıt Tarihi : 7.5.2025 17:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!