18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Sen hiç konuşamasan da hep huzurlusun ya,
Al bu da bilinç, derken hep anlayışlısın ya,
Sınıfındayken bile rahat tavır almakla,
Sanki ailen gibi güven oluşturmakla,
Gelirsin ve gidersin gönüllü bir şekilde,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta