18.07.1964 Kırşehir- Mucur
Başlarında kalmasak çocuklar durmuyordu,
Kaybolacak bir şekilde ayrılıyorlardı,
Sınıftan ayrılsak da ardımızda bir kişi,
Bir kişi olmasa da hep devir daim işi,
Yoksa çıkmak hoş değil yalnız bırakılarak,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta