Meltem ıslık çalarken,
Dağın yamaçlarında.
Yapraklar altın olmuş,
Güneş var saçlarında.
Kuşlar hep konuşsunlar,
Yağmurlu bir geceydi,
Hava ılık mı ılık.
Dışarda bir ben vardım,
Birde çöken karanlık.
Gök ağlamış besbelli,
Seni tanımadan önce bilmezdim
toprağın koktuğunu,
Güneşin ısıttığını rüzgarın üşüttüğünü.
Renkleri siyah ve beyazdan ibaret sanırdım,
Bilmezdim yeşili kırmızıyı maviyi.
Bakmazdım gökyüzüne hiç,
Öyle sevelim ki birbirimizi,
Ben nar olayım sen içimde danem.
Melekler kıskansın sevgimizi,
Ben arı sen petek bal ol bir tanem.
Diğer yarım sen ol beni tamamla,
Bardağına çay koy otur karşıma,
Artık aramızdaki bu kavga bitsin.
Olanlardan bahsetme Allah aşkına,
Bir gönül köprüsü kuralım gitsin.
Neden böyle olduk diye sorma,
Yüzün yazdan kalma deniz kıyısı,
Zaman gün batımı güneş alnında,
Gül kuruyup kalmış dudaklarında.
Gözlerin mi deniz ben mi şaşırdım,
Sıcacık bir meltem sahilde ve sen,
Zaman değirmeni öğüttü beni,
Ne adım ne sanım ne cismim kaldı.
Çer çöp gibi attı aldı denemi,
Üstümde yeşeren çemenim kaldı.
Bir zaman baharı yazı yaşadım,
Duyarlarsa nazar değerler sonra,
Söyleme aşkımız hep gizli kalsın.
Hemen özleyince düşme yollara,
Tembih et kalbine biraz dayansın.
Kem gözler görmesin bizi beraber,
Mavi ölümdü benimkisi,
Kayboldum o mavi gözlerinde.
Bana sormayın bilmiyorum,
Bilmiyorum kaç mil uzaktayım ve ne kadar derinde.
Hala beni bekleyen biri var görüyorum,
O meçhul denizin sahillerinde.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!