Cana insaf itme oddan geçir gaddar olsun
Ham gönül intıbah üzre kehribar olsun
Gözlerim doldu kalbim kan ağlar
Gönlüm urb oldu durmadan çağlar
Kainata beni ahu-nigahın bağlar
Eyleme sevdiğim ölüm elinden
Felek durmandan vurur keder okun
Aklım ermez insan denen mahluka
Kimi hoca görünür kimi mehlika
Hepsinin sırrı gönülde saklıda
Küf tutmuş üstleri ondan göremem
Her gün senin doğuşunu izliyorum
Günlerden tek beklentim gelişinin aydınlığı
Elimde duran biraç fotoğrafını
Bir çoçuk gibi yastığımda saklıyorum
Saraydın yar saraydın
Gönlümde ki saraydın
Tabib yaram saraydın
Sedan bana salaydın
Zor olsada kabullenmek anladım
Gönlümün cananı sen değilsin
Kaç gece bu gerçekle ağladım
Derdimin lokmanı sen değilsin
Gözünde sevdayı oyun bilmişsin
Saman alevi gönlüm, bir bakışınla tutuştu
Harlı alev gibi ömrüm hep yanmakla geçti
Yirmi Dört yaşımda başıma aklar doluştu
Boşa gitti her günüm seni anmakla geçti
Yadına gelirsem bir sor hal hatırım
Benden çıkar sana göçer her satırım
Zikri fikri çıkmaz bir an akılım
Ben seni senden öte sevdim san
Aşk cengine suvar olsam yakışmaz
Karşıma geçipte bakma gözüme
Dayanamam yerimde solar giderim
Kem söyleme duymayım yüzüme
Dayanmaz yüreğim solar giderim
Gidersen git ama bahane bulma
Bilsem ne etti kader o yâre sonradan
Önce güldü meyl etti ağyare sonradan
Bir buseyi çok gördü aşığına medet
Herkese bal kaymak ile sundu sonradan




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!