Ağyar ile lüvse edüp bahtiyar olduğunu işüttim
Mesut oldum canan mutluluk ha bana ha sana
Çıktı bir nefes geriye cesed-i hilkat
İdrak-ı güç ademiyan işte hakikat
Aşık mı der kendine çekmeyen yar cefasın
Sitem mi ederim haşa ' yar bi-vefasın
Giderken el etti uzaktan baktı
İçimde ayrılık ateşini yaktı
Boynuma özlem zincirini taktı
Dayanmaz yüreğim gayrı hasrete
Aşkınan döner dünya devranı
Eyledin gönlümü sada seyranı
Sun lebinden canı şehd-abı
Olayım bir ömür senin hayranın
Bir gözleri vardı çok cana cefaydı
Sözleri dinlendirir zevk-i sefaydı
O gözleri ahu yar benim olaydı
Nederem dünyada malın zinetin
Sulhiyem kem yoktur kalbimde
Tren yolunda iki göz
Son defa birbirine baktılar
Habersizdi ikisi tutuştu öz
Bir ah ile bin semayı yaktılar
Önce elleri ayrıldı birden
Unuturum sanma yar ile sohbeti
Gece çöker üstüne yarin mihneti
Cananın ettiği sonsuz zilleti
Sineye çektimya çekerim işte
Bir dem sardığımı edemem temaşa
Diden gibi alemde mübalağa mı kalmıştır
Revan-ı ömrümde sensizliğe takat mi kalmıştır
Gam ile örülmüş zülfünün telleri
Yadımda ol Mehlikadan bir an mı kalmıştır
Bu sevdanın sonu belli ki çıkmaz
Seni sevdiğimi hep bil kara gözlüm
Ta ezelden bahtsızım senden değil bilirim
Asma suratını böyle gül kara gözlüm




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!