Günlerden bir gün
Bir Atlı Süvari
Son sürat, keyifle seyr'ederken
Bir çöl çiçeğini
Umursamadan ezer geçer
Çiçek ardından
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
"İlla" sözcüğü takıldı, şiiri okudukça...
Yani,
"Ezilmeden", üzülmeden olmuyor mu?
İlham,
Mağduriyetin tecellisi midir?
Hani "hayır" desem olmuyor,
Evet desem de...
Hayatın kendi planları vardır,
Bizim planlarımızla çatıştığında çıkar,
Hikayeler,
Romanlar,
Şiirler..................
Diyesim geldi, benim de...
Tebrikler Semiha Hanım...
bakıpta görmenin
görüpte farketmenin inceliği
tebriklerle
Çöl çiçeğine bir kaç satır için izninle Semiha Hanım,
*
Çölde çiçeğin varlığı dahi nevi şahsına münhasır hikâye.
Hikayesini / kıymetini gelir, geçer süvariden ziyade çölüne sormalı.
Zavallı kendini ayrık otu sanan çöl çiçeği.
Oysa sen mucizesin.
Ezber bozan varlığın, seni yok sanmalarına, yok saymalarına, fark edemeyişlerine, farkını kabul edemeyişlerine sebep.
Farkının farkına vardın mı, filmin / hikâyenin sonunda? Kendi hikâyeni yazacak kadar, değil mi, ne mutlu!..
Tibullıus'a son sözü bırakmalı.
Issız çölünde kendin için evren ol.
*
Kaynağı itibariyle de etkileyici ve düşündürücü şiire tebriklerim.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta