Kafeste bir muhabbet kuşum var
Ortak bir acımız var
İkimiz de kafeslerdeyiz
o bir demir kafesin içindedir
Ve ben dünya denen bir kafesteyim
üzgün olduğunda
şarkı söylüyor
dinliyorum
Gözlerinden hüzün akıyor
Gözlerim bulutlanıyor .
Kafesin kapısını açıyorum
ne yazık ki
o uçmayı unutup
bende ...
Kayıt Tarihi : 19.12.2023 07:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!