Orpheus’a Şiirler 2 Şiiri - Hilmi Yavuz

bekleyen isterse beklesin...
beklerler... lambalar kuruyor;
gül, daha tohumdayken solmaktan
bıkmış; dallar, kusmuklu; bir vinç,
gitgide ağırlaşan, batan sokaktan
kendini kaldırmayı deniyordu... –bırakmış...

ey siyah kanser! bu kenti
niye kuşattın kuşlarla? daha beter-
i mi var!
aynalar artık sırsız olarak da
gösteriyor göstereni; belki bir
akrebe tırmanan duvar; yıkılan ölü
sur sesleriyle dolan erguvan
ve... len terani!..

dili zebani olan sen! şair, deccal,
ya da neysen... artık sus, yeter!
görünsen de bir, kaybolsan da, ey orpheus,
ne farkeder!...