Ormanlar kül olurken, kalp kanar vicdan sızlar.
Saçlarını tarıyor arsızlar, vicdansızlar.
Rant peşinde koşuyor bir sürü vicdansızlar.
Allah sizi de yaksın elinizi sürmeden.
Ormanları yakanda yok mudur hiç düşünce?
Ciğerlerimiz yanar ormana kor düşünce.
Tutup kaldıran olmaz bizi yere düşünce.
Mahsulümü çaldılar, toprağımı sürmeden.
Bağrıma hançer battı, kan damlıyor yaradan.
İnsanların gönlünde açtığınız yaradan.
Dilerim hesap sorar, size yüce Yaradan.
Zevkini, sefasını ömür boyu sürmeden.
Kayıt Tarihi : 5.8.2025 10:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!