Ormanlar Şiiri - Mehmet Yaş

Görmek için, sevmek için ormanı,
Bir piknik yerine gitmemiz yeter.
Ormandadır miski-amber harmanı,
Izgarayı köze sürmemiz yeter.

Ormandadır, kurdun, kuş’un yuvası;
Ormandadır, türlü derdin devası..
Bol oksijen yüklü berrak havası,
Altında bir kilim sermemiz yeter.

Ormanlar bir servet, bir milli değer!
Bir fidan bir orman demekmiş meğer..
Ormanı korumak istersen eğer,
Birazcık kafayı yormamız yeter.

Ne mi? Dedin, şaşıyorum sormana,
Gerek var mı fazla kafa yormana?
Yanıcı maddeler atma ormana,
Atana da engel olmamız yeter.

Ormanlar sevgiyle korunur önce;
Yasalar ikinci planda bence..
Biraz düşünürsek, inceden ince;
Bu milli şuura ermemiz yeter.

Orman da dolaşan başıboş keçi,
Zarar da balta’dan çok daha feci!
Uzak tut zararlı araç gereç’i,
Bir yangını ihbar etmemiz yeter.

Orman korur, azgın suyun sel’inden,
Orman korur, erozyon’un çöl’ünden..
Fazla bir şey gelmese de elinden,
Uzaktan uzağa sevmemiz yeter.

Sende bahçende bir fidan yetiştir,
Bir fidanla çehresini değiştir..
Sanma ki, öyle çok büyük bir iş’tir,
Yaz’ın günde bir su vermemiz yeter.

Önce kuşlar gelir dalına konar,
Sonrada o dallar meyveyle dolar..
Ve gözlerin yeşil bir ufka dalar,
Dünyada cenneti görmemiz yeter!
21.03.2005