Kandırma kendini yüreğim benim,
Kim seni sevecek sevgilim deyip.
Sen bana sorarsan gel vaz geç derim,
Kim kıymet verecek seni özleyip.
Boşuna uğraşma sevecek gibi,
Modern dünyanın çağdaş canavarları,
Kiminiz vurun mazluma,çekin silahları.
Kiminiz de örün kalın utanç duvarları,
Sonunda bakacağız size neler olacak.
Kendi evinizde masa başı dizildiniz,
Ortaya bir yürek koyulmadı mı,
Sensizlik bir hiçten sayılmadı mı.
Bir tek gülüşüne ömür verilmedi mi,
Bu mudur sevgiye verdiğin kıymet.
Ben sevdim sevgili delicesine,
Güneş aldı gidiyor umutları yine,
Geride bıraktıkları ise çok bir şey değil.
Şehirde bir kaç kokuşmuşluk ve,
Senin yokluğunun dayanılmaz acısı.
Bu şehirde sensiz akşam çok zor,
Çok büyüksün çok,
Engin denizler gibi,
Uçsuz bucaksız çöller gibi,
Her şeyinle büyüksün.
Sen mi büyüksün o kadar,
Yoksa ben mi seni büyüttüm.
Sen hayatı yaşarken türlü zevkler içinde,
Bende hayat yokuşu en zorlayan biçimde.
Bu dünya dertlerinin her yarası içimde,
Yarama tuz olacak doktor diye gezerim.
Aldın benden kendini dindirdin isyanını,
Eskiler söylemiş çok geç anladık,
Çok muhabbet oldu erken ayrıldık.
Bizlere yakışan yerde durmadık,
Olmadı ne yazık canlar sağ olsun.
Elbette hakkındır senin mutluluk,
Ben daha beklerim böyle giderse,
Bu kader hep böyle devam ederse.
Zincirle kolumdan her gün çekerse,
Dünyanın zındandan farkı mı kaldı.
Durmuyor elimde bir can durmuyor,
Açık konuştum diye yine kötü ben oldum,
Doğru söyledim diye köyden kovulan oldum.
Sadece içimdeki gerçeğe kurban oldum,
Daha nasıl seveyim başka bir yol bilmem ben.
Siyah gözlerine boncuk demesemiydim,
Bir tek zerresi bile yok,
Adını bile aklıma getirmem.
Üzülmüyorum,üzülmem,
Çünkü çok mutluyum.
Bir merhaba bana ilaç,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!