Gördünüz mü güneşi,
Yine ağır ağır bıraktı bizi karanlığa.
Bizi bırakırken başka yeri aydınlatıyor,
Karanlığın ağırlığı işte bu saatlerde başlıyor.
Henüz karanlık değil,
Bendeki seneler çoktan eskidi,
Yorulmuş bedenim bitti sayılır.
Bir zaman benim de canım var idi,
Üstümde kalmadı gitti sayılır.
Hayaller peşinde sefil hayatım,
O büyük sevgileri gözünden okuyorum,
Sen de deliler gibi sevmişsin biliyorum.
Biliyorum kalbinde derin yaraların var,
Mevlam seni kalbimden almasın diliyorum.
Sen aslında sevmeye kader kısmet diyorsun,
Sevdamı işledim gönül yerimde,
Suladım büyüttüm,açtı elimde.
Körpeydi,tazeydi, kordu içimde,
Vurdular,kırdılar,talan ettiler.
Güzeldi hayaller oysa gözümde,
Demek ki içinde her şey bitmemiş,
Kalbinde birazcık sevgi beklemiş.
Nereden olmuş da aklına gelmiş,
Dün beni aradın çok sevindirdin.
Düşünmez bir daha beni demiştim,
Sev beni! . diyorsun içli sesinle;
Seni sevebilmek,bir saadetdir.
Seni nasıl boğarım kendi elimle! ?
Sana,sever görünmem,bir cinayetdir.
Çılgınca sevdiğin şu genç insanın,
El ayak çekiliyor,
Şehir ıssızlaşıyor.
Sen o zaman geliyorsun,
O zaman benimle oluyorsun.
Beni,
Sen o zaman buluyorsun.
Beni mutlu eden o yüreğine,
Teşekkür ederim güzelim benim.
Gönlüme dağılan o seslerine,
Ömrümü veririm meleğim benim.
Çok özelsin melek benim gözümde,
Benim ülkem,
Vatanım benim.
Doğusuyla anadolu,
Batısıyla canım benim.
Her karış toprağında izim,
Sen gibi zalimin sonu bilinmez,
Vebalin çok büyük,yükün ağırdır.
Böylesine seven yalnız koyulmaz,
Mahşerde mekanın Cennet değildir.
Acıma duygusu sönmüş içinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!