Orhan Korkmaz Şiirleri - Şair Orhan Korkmaz

Lucas2’nin ışığıdır karanlıkları yaran,
Her savaş bir destan, her oyuncu bir kahraman.
Ejderhalar uyanır, kılıçlar çekilir
Bu dünyada yalnız cesurlar yol alır.

Her köşe bir efsane, her yol bir sır,

Bir sanal âlem, bir diyar: Lucas2.
Kodların arasından yükselen bir yankı,
Unutulmuş çağlardan bir fısıltı gibi.
Metin2’nin küllerinden doğan bir yıldız,
2011’den beri, maceranın nabzı.

Önce yâr idin, sonra yara oldun,
Rüyalarında kavuştuğum,
Gecelerde bitmek bilmeyen acılar,
Kalbimde kalan bir sevda,
Düşlerimde seni ararken…

Bir gülüşü var,
Gözlerinde hayat bulan,
O, bizim gönlümüzün sultanı.

Gül yüzlü peygamber,
Bakıışların dünyaları aydınlatır,

Gecenin sükunetinde, karanlık pencerelerde kaybolmuş bir yansıma,
Zamanın akışı yavaş, kalbimin derinliklerinde sessiz bir fırtına.
Yaşlar, rüzgarın esintisinde damlalar misali savrulur, hafif ama keskin,
Her biri, geçmişin tozlu sayfalarından silinmeyen unutulmaz anılar.
Sessiz bir melodi, ruhumun en gizli köşelerinde usulca yankılanırken,
Sözcükler, modern şehrin karmaşası arasında anlam arar, kaybolur.

Gönlümün divaneliğiyle yüzleştim,
Bir tını vardı karşıma çıkarak,
Ruhumda yankı buldu,
O an defalarca tekrar ettim.

Edebî kaygılar bir yana,

Bir şehrin ışıkları gibi uzak kaldın,
Parlıyorsun ama dokunamıyorum.
Sesin rüzgârda kaybolan bir melodi,
Duyuyorum ama sarılamıyorum.

Geceyi örttüm üstüme sen diye,

Bir gece vakti rastladım sesine,
Karanlıklar içinde bir ışık gibi.
Yaralı bir kalp taşıyordum,
Ama o ses, şifa oldu ruhuma.

Her kelime içime işledi,

Gecenin koynunda bir hüzün saklı,Ay ışığı vurur, yüreğim haklı.
Bir söz söylesem, yankısı derin,Hasretin sızısı çöker üzerime.

Ellerin uzak, yollar hep diken,Rüzgâr fısıldar, adını her gün.
Gözlerin düşümde bir yıldız gibi,Işığı yanımda, kendisi dün.

Gecenin koynunda bir hüzün saklı,
Ay ışığı vurur, yüreğim haklı.
Bir söz söylesem, yankısı derin,
Hasretin sızısı çöker üzerime.

Ellerin uzak, yollar hep dikenli,