Orhan Korkmaz Şiirleri - Şair Orhan Korkmaz

Bahar rüzgarı eserken sevdanla,
Yüreğimde bir çiçek açar her an.
Gözlerimde sevda, dudaklarımda,
Bir melodinle sarar her zaman.

Gözlerindeki yıldız, gecemi aydınlatır,

Ben ölürsem…
Gözyaşlarım bulutlara karışır,
Her damla bir anı,
Toprağa karışan acıların türküsü olur.

Bir omuz ararım,

Bir an için seni düşünmek,
Bir ömrü yaşamak gibiydi.
Düşlerimdeki sen,
Gerçekten hep yanı başımdaydın,
Bir ellerinin sıcaklığını hissederken.
Ama şimdi her şey kayboldu,

Bir bakışın içimde bir çağrı, bir sarsıntı.
Sonsuzluk sanki yalnızca o bakışta var.
Anlamsız zamanların arkasında bir yüz,
Beni terk edişin kadar karanlık,
Huzursuz bir gece ve derin bir yıkım.
Ne kadar sevmiş olsam da,

Bir gülüşün var, yıldızlara dokunan,
Gökyüzü sensiz karanlık, sensiz hep eksik.
Çocukların oyunları bitti,
Bir ben kaldım, yalnız bir ben kaldım.

Gecenin yalnızlığında kaybolmuşum,

Bir gülüşün var, gözlerinde hayat bulan,
Yanımda olmasan da seni hissediyorum,
Senin adını anarken kalbim çırpınır,
Ve her sabah seni düşünerek uyanırım.

Bir bakışın var, her anı bir dua,

Benden sana tek bir tavsiye:
Her zaman alçak gönüllü ol,
Ama her kayıp, bir yeniden doğuştur,
Bunu bil, yitirdiğinde sen de bir parça yeniden doğarsın.
Hayatta yol alırken,
Geçmişin acılarını geride bırakmak gerek,

"Birlikte yürüdük, yolda kaybolduk,
Sözlerin gözlerimde, hep bir yankı.
Düşlerin peşinden gittim,
Kırık dökük kalbim, senin için atıyor hâlâ.
Sevdanın her izini,
İçimde büyütüp, bir ömre sığdırdım."

Bu topraklardan bir Mahzuni geçti,
Yüreği sevda, sazı dert yüklü,
Düşene dost, mazluma kardeş,
Zalimin zulmüne bir tokat gibi.

Her türküsünde bir umut saklı,

Hayat bir masaldır, yalnızca bir kez okunur,
Her adımda bir iz bırakır, her anı bir ömür.
Sevdiğim, kaybettiğim her bir dostumla,
Bir parça daha büyüdüm, ama içimde hep çocuk kaldım.

Yüreğime dokunan hayallerim var,