Ben Anadolu toprak
Sevgiyle açar
Dalımda yaprak
Ben Anadolu vatan
Kin, kan değil
Emek ve gül kokan
Yaşanmamış duygularım
Sanki sende saklı
Beni alıp götüren bir melodi
Bulutlarda uçuran bir duygu
Kanımı coşturan bir kaynak
Başka bir yaşam gibi
Yaşam bir satranç gibi
Benim için
Adım adım giden piyon misali
Hamlelerim tek tek ileri
Umutla, canla
Direnip durdum
Var salın
Kal kalabildiğin kadar
Mum kokulu çiçeklerim
Son açışında
Tükenen asmalarım
Artık bağ bozumunda
Yuvanın harcıyım
Kırlangıcın ağzında
Ana sıcaklığında tenim
Sevginin hoyratlığında
Ilıcak yüreğim
Ben tükenirken
Yaşamın avuçlarında
Sen zamanı içip giden
Bir sarhoş...
Bir fırtına kopar
Hazanlı bir günde
Geceden Kalma
Ürkütmedim gecenin tenini
Yürüdüm gök derinliklerine
Parmak uçlarıma basarak
Yıldızların arasından
Şiir seni hep dizeledim
Gece yarısı
O mahzun, yarı melankolik
O duru, ela gözlerin
Hep beni uyandırır
Gece yarısı
Neydi o akşamlar
Gökova Körfezinde
Hınca hınç doluydu
Yüreklerimiz özlemle
Doğaya doyumsuz bakışlarımızla
Hıncımızı alırken kadehlerden
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!