Doruklara çıktın da kime yarandın
Zülfü yâre dokununca yanlış anlaşıldın
Bir gün belki ses getirir feryatların
Kıymeti kalmadı ne sözün ne de makamın
Poyraza karşı açılsın kanatların
Ayar verene haykır dinlesin kelamın
Martıların kanadından
İstanbul'u görmek lâzım
Gün batarken, turunç saran
Ufuklara uçmak lâzım
Çamlıca'dan, mavi gözlü
Hiç ardına bakmadan yürüyeceksin
Başın dik, gururla
Hak bildiğin yolda yalnız gideceksin
Sağlam adımlarla
Yetim çocuklar gibi direneceksin
Zemheri kışlara
TOPAÇLARIMIZ VARDI
Çayırın acar çocukları
Yoğurtçu parkında gezerdi
Daha ona gelmeden yaşı
Kalamış’a kürek çekerdi
Gördün mü koca çınar
Su gibi aktı geçti yıllar
Günler bir nefes kadar
Şimdi aklımızda kalanlar
Sadece güzel anlar
Hatırlayabildiğin kadar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!