Opium Rüyası Şiiri - Ayşe Uçar

uyku
gözlerimin ucuna opium serpiyor
rüzgâr eski bir tapınağın kalbinden fısıldıyor
adımlarım zamanın kumlarına gömülürken
gölgeler bile bana dokunmaya çekiniyor

sisli
vakitlerin içinde kaybolurum
zamanın rüzgârı bilinmez bir limana sürükler
her nefes opium tadında ağır ve tatlı
kalbim lirik bir melodinin kıyısında
uyur

adımlarım uçarı bir kelebek gibi
gecenin içine sessizce süzülüyor
düşlerimi fısıltılara yükleyerek

her şeyin ruhu mutmain
ruhum ve kalbim
sarmaş dolaş
sonsuzluğun pınarından içen gölgeler gibi
gülümsüyor dallarda her yaprak
her sessiz böcek

ayın
solgun nefesi taşların arasından sızıyor
gecenin sessizliği kalbimin ritmine dokunuyor
opium gibi ağır tatlı bir huzur sarıyor beni
her gölge unutulmuş bir sır gibi fısıldıyor

sis
eski mezarların arasında dans ediyor
ay ışığı suların yüzeyinde titriyor
adımlarım görünmez bir yolculukta süzülürken
her fısıltı zamanın unuttuğu bir sır gibi
yankılanıyor

gecenin
derinliğinde kaybolmuş yıldızlar
sessiz bir şarkı gibi kalbime akıyor
rüzgâr unutulmuş anıların arasından geçiyor

ve ben
her nefeste biraz daha hafifliyorum

giderek küçülüyor
kocaman evren gözlerimde
büyülü bir ışığın hareleri gibi canlı
ruhum sonsuzluğa sonsuz aşka
akıp gitmek için hazır

kalbim...
kalbim yerinden fırlayacak gibi

.....................

1408202514:04