Onur Bilge Şiirleri - Şair Onur Bilge

Elimi yazdırana bak!
İçimi coşturana bak!
Beni unut, sen O’na bak! ..
'Onur' diye biri mi var?

Sözü yoğuran, O’dur, O!

Ne kadar sevmiştik bu neyin nesi
Dışarısı soğuk yüreğim ılık
Soba çıtır çıtır yağmurun sesi
Özlemin ölümüm bitti canlılık

Görür görmez sevdik birbirimizi

Ben, beni bilmezdim, yaratmasaydın!
Seni de bilmezdim, anlatmasaydın
Aşkınla kalbimi kanatmasaydın!
Sevgiyi yaratan, öğreten Rabbim! ..

Onur BİLGE

Evimizin güneydoğusunda briketten yapılmış tek odadan ibaret bir gecekondu vardı. Kuzeyine bir kaydırma yapılmış, mutfak olarak kullanılmaktaydı. Bu küçük evde dört kuşak bir arada yaşamaktaydı. Arkadaşım Emine, annesi Feride, Anneannesi Kadriye ve onun annesi Kadini… Giritlilerin en yaşlısı... Belki de sadece bizim mahallede değil, Antalya'da ondan daha yaşlı kimse yoktu.

Ona Kadîni diyorlardı. Bazen de Kadîn… Asıl adının ne olduğunu kimse bilmiyordu. Yaşı yüzün üstündeydi. Yüz on mu? Yüz yirmi mi? İki büklümdü. Doksan derece… Güçlükle yürüyordu.

Onur BİLGE

Beka sonsuzluk… Ölümsüzlük… Ölümlünün idrak edemeyeceği kadar muazzam bir özellik… Allah’a ait, Allah’la mümkün… Hayatın varlığı gibi… Ölümün gerçekliği gibi… Hakikatine varamamış olsak da ölüm gerçeğini defalarca görmüş, anlamış ölümlü varlıklarız. Sonsuza dek yaşamayı kavramakta güçlük çekmemiz gayet doğal…

Allah, kadim ve ezeli, bâki ve ebedîdir. Kıdemi sabit olanın, haliyle bekası da vâciptir.

Onur BİLGE

Biz hiç konuşmadık. Sadece hissettik birbirimizi. Gün boyu ara ara ve geceler boyu, saatlerce… Ne bir harf ne bir hece… Sadece hissettik ve sevdik, öylece…

Yüzüne baksam, yok oluyordu tüm âlem… Parlıyor ve görünmezleşiyordu çevrem. Yalnızca o kalıyordu… Onun gün misali cemali… Gözlerimi ondan alamıyordum. Afsunlanmış gibi… Cin çarpmış gibi… Bir mecnun, bir meczup nasılsa öyle… Anlatılır gibi değil! Yaşanası… Tuhaf mı tuhaf… Anlatılsa da akıl almaz!

Kabuğum çatladı, içim Senmişsin!
Kendim zannettiğim biçim, Senmişsin!
Sence şekillenmiş, Seni demişim
Varlık Senmişsin, ben hiçim, Senmişsin!

Dilde zikir, gönülde aşk, Habibim!
Güzel yaratmış ruhumu, Sahibim.
Tüm azama, farz sünnete sahibim
Bütün güzellikleri veren Rabbim!

Çağlar gönül, ağlar gözler zikirde

.........................Sen beni bekleme!
................................Cesedim gelir! ..

Sen şiirden ne anlarsın!
Sevgiden, aşktan?
Hiç sevilmemişsin ki!

………………….Sahire dar O Sahir/e
………………….Batın/ına ve Zahir/e
………………….Basaire basar gerek
………………….Nasıl görsün bu sahire

Seni anlamak mümkün mü Ey Sevgili