Ana dilim aşk benim Leyla’dan miras bana
Lisanımı o yazmış bülbül olup dalımda
Can suyumdur meşk benim Mecnun’dan bu yas bana
Nihâvend’miş Hicâz’mış hepsi yarım falımda
Karagülüm yalnızım ayrılığın gülüyüm
Unutup bir an seni biraz ben dese gönlüm
Vefakâr olmayıp da sana benzese gönlüm
İnledikçe aşkla sen gülse o sese gönlüm
Vefakâr olmayıp da sana benzese gönlüm
Sevenler olsa da ben dönüp bakmam
Sensiz de aşkına hep aşk eklerim
Yıllar geçse bile usanmam bıkmam
Ahtım var sevgilim seni beklerim
Mızrabı bekleyen sazda tel gibi
Seni beklerken ben bin vurgun yedim
Sana bin derdimin birini dedim
Meyhanede sürer hasret nöbetim
Kadehler boş kalmaz seni beklerken
Hasret eken hüsran biçer sevgilim
Öyle yazılamaz birkaç satırda
Çektiğim acılar o son sözünden
Vefalı bir gönül ararken yarda
Vefasız ben oldum senin yüzünden
Çok zordu çıktığın tahttan inişin
Ayrılıklar vaktinin hep esiri oluyor
O vakit geldiğinde aşk kalmıyor gönülde
Aşkla dile gelenler şiirlerde kalıyor
Sazlar çalıyor ama meşk kalmıyor gönülde
O sözler olmayınca dil neye yarıyor ki
Susmayı fısıldayan eski bir udun teli
Sessizlik de bir nefes hem aşka hem sana es
Âşıklar meclisinde esen rüzgârın yeli
Sessizlik de bir nefes hem aşka hem sana es
Sazım sözüm sustu da sana sus diyemedim
Hayalimdeki ruhu kalbime koydum bugün
Dokunmadan severek aşkı yaşayacağım
Ateşe su diyerek hicrandan caydım bugün
Hiç görmeden severek aşkı yaşayacağım
Müptelayım kalbine müptelayım sesine
Aşk ladesi seninle aramızda bozuldu
Aklımda demek için aşkta demleneceğim
Lades kemiği değil kırılan kalbim oldu
Kalp gözümü kapatıp aşkta dinleneceğim
Sevda buzu kesilen duygularım aklımda
Bahar sevene benzer sadece adı vardır
Yağmura bu mevsimde her gün duacıyım ben
Sevip sevilmeyene ayazın tadı vardır
Kış ortası ısınmış badem ağacıyım ben
Özlem her zaman tatlı, aşk doyulmamış olan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!