Akşam olduğunda balkondaki ışığa, pencereme, binlerce kelebek bir anda üşüşüyor sonra yavaş yavaş ölüyorlardı. Ertesi gün tekrar var olup yine ölüyorlardı . Tekrarı yaz boyu sürdü.
Bu mükemmel canlılar önemsizce yok oluyorlardı. Bu canlıların var olması çok kolaydı, ölmeleri de. Hiçbir önemleri yokmuşçasına kaldırılıp atılmışlardı. Tanrı mükemmel yarattığı şeylerin ölmesini önemsemiyordu… Çünkü önemli olan amaçtı…
01.09.2018
/ey aşk
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Devamını Oku
/ varlığındır beni umutlandıran
/ ve bütün uzuvlarımı kanatlandıran
/ yokluğun, umut lâhitlerinde hapsediyor beni
/ ruhsuz ve karanlık
/ kim bilir, belki de sana adıyor beni...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta