Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Duyarlı yüreğiniz hep var olsun efendim,yüreğinize ellerinize sağlık...
Önce insan demezler.., çünkü onlar şekilleri dışında 'önce insan' değiller... Öncelikleri çok farklı ve hepsi kendilerini oynatan., iplerini elinde tutan kuklacıya ve sonra da kendilerine yönelik...
Kaleminize sağlık sayın Şerafettin Muş...
Önce can sonra canan diyorlar. Başka bir deyişle, rabbena, hep bana diyorlar...
OYSA BEN BEN BEN DEĞİL...BİZ VARIZ. lazıyla şerkeziyle gürcüsüyle, Türküyle, kürdüyle, sünnisiyle, alevisiyle...
Benden sonrası tufan diye düşünenlerden daha ne beklenir...Kutluyorum şiiri ve sizi Şerafettin bey. Gurbete selamlar...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta