önce düşümü soydular derken aklımı
seni bir tarafa beni bir tarafa koydular
fikrimi unuttum zikrimi unuttuğum kadar
geçmişimi yelle geleceğimi elle savuşturdular
kırdılar kolumu kanadımı -güz olup baharda-
gülü zâra, gönlü nâra, aşkı dâra koydular
I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
