Omuzlarımda otuz
Bir atın nayhoşluğunda,
Dehlenmediği gibi
Uslanmıyor da üstelik
Kim bilir nerelerde?
Hangi seher esiyor yellerinde
Hangi yalancı baharın yağmurlarında
Demleniyor saçları?
Dönemsel geçişlerimin
Şekilsel istekleri,
İlgiyi, sevmeyi, sevilmeyi,
Nasıl da öğrettiniz reddetmeyi?
Şimdi otuzlarımda çıkıyorum merdiveni,
Sonu nerededir bilmeden,
Ama omuzlarımda hissediyorum onu,
Her basamak, ölümü hissetmek gibi,
Omuzlarımda otuz,
Balkondayım sessiz sedasız,
"Burnum düşse yere almam" diyen ben,
"Burnum yere düşse midem kaldırmaz" diyor.
Meskun Mahal
Kayıt Tarihi : 21.9.2025 14:56:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Otuzuna geldiğinde kendi omuzlarını da bir yük gibi taşıyan adam, hayatını hep eksik notalarla yazdı. Nereden geldiğini kimse bilmedi, nereye gittiğini kendisi bile.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!