Ömür dediğn Şiiri - Murat Ülkü

Her insan yediği şaplak ve ağıtla girer bu yola,
Bizim ömür dediğimiz , aslen bir nefeslik mola,
Kimi bertaraf olur, kimi sağa sapar kimisi sola;
Bir varmış la bir yokmuşun arası, ömür dediğin…

Gelen gitmek için vaktini bekler,
Sırtına ya sevaplar ya günahlar yükler
Ya cenneti kazanır, ya boşa gider emekler,
Sabırdır şükürdür duadır, ömür dediğin…

Garip gelen duvarların diplerinde barınır,
Kış gününde paçavraya kağıtlara sarınır,
Allahın sağanak rahmetinde arınır.
İki nefes arasıdır, ömür dediğin…

Aşka düşmeyen yürek yanar mı?
Alev alev yanan ateş söner mi?
Sonsuzluğa giden geri döner mi?
Ateşle imtihanıdır insanın, ömür dediğin…

Karnı doysada gözü doymayan nefis yine aç,
Sanma ki Yaratan senin yaptığın ibadete muhtaç.
Uzaklaş her haramdan, şirkten hemen kaç,
Kuş olur uçar gider elinden, ömür dediğin…

insanın kendine ettiği düşmandan beter,
Arzular istekler ancak ölünce biter.
Doğruyu eğriden ayırmaya vicdanın yeter,
Ya zehir ya şerbet saçar gider, ömür dediğin…

Küçümseyip hor görme yokluk çekeni,
Unutma Adem ve havvadır, insanın kökeni,
Gülü sevmek isteyenin eline, batar dikeni;
Tam rahatladım dediğin an solar gider, ömür dediğin…

Kaderin işvesine akıl kâr etmez,
Nefsin tuzakları, saymakla bitmez.
Hic hevesi kalmasa nefsin, vallahi yetmez,
Karın doyar da göz doymadan biter, ömür dediğin…

Sanmaki ömrün uzun, zamanınsa bol,
ilk ağıtla son nefes arası bir kaç günlük yol
Ölümü tadacaksın, ister zengin ol ister fakir ol,
Gözün bir avuç toprakla doyduğu bir yoldur, ömür dediğin…

Mezarlıklar, yaşayanlara ibrettir oysa,
Huzura erer insan karnı gibi gözü de doysa,
Vazgeçemez haramdan, nasıl bir huysa,
Geçmişi dündür, yarını mechuldür, ömür dediğin…

Hayır vardır hakkında, kendince gördüğün şerde,
Dermanını gizler, çaresiz sandığın o derde,
Olur, imanın ruhunla bedenin arasında perde,
Bitişidir devasız dert zannettigin her şeyin, ömür dediğin…

Kul ol Allah'a, yerleş cennet köşküne,
İki damla su aslın, dönme şaşkına,
Kendine gel Murad, sende Allah aşkına,
Bir nefestir, bir gündür, belki de bugündür, ömür dediğin…