Ey Gönül!
Doğdum öldüm sanki su gibi geçti,
Durmaz akan nehir ömür dediğin;
Sevince bal şerbet, sevgisiz heçti,
Lâ teşbih de zehir ömür dediğin..
Gençlikte şâhlanır nefsi emmâre,
Yaşlandıkça baksan düşer biçâre,
Kader çizgisinde insan seyyâre,
Hâlden hâle devir ömür dediğin..
Gonca güle benzer sanarki solmam,
Hayat oyununda kederle dolmam,
Düşüp zâlim yâre saçımı yolmam;
Bir sürur bin kâhir ömür dediğin..
Mal, makam, şân ile bürür gözünü,
Unutturur Elest günkü sözünü,
Yâ faş eder ya da kapar özünü,
Bilsen nasıl mâhir ömür dediğin..
Her nefesten hesap sorarlar yarın,
Haram yiyen nârla doldurur karın,
Ne yaptıysan odur dünyada varın,
Kabre satan tâcir ömür dediğin..
Hakk ölçüp de biçer sensin mankeni,
Riyâkarlık yapma, çıkar maskeni,
Zaman öğütüyor çünkü keşkeni,
Mahşer günü tâbir ömür dediğin..
Her şey insan için kınama Adem,
Kaderde yazılmış seyreyle madem,
Nefs olgunlaştıkça olursun sadem,
Çok şeylere kâdir ömür dediğin...
Kayıt Tarihi : 31.5.2016 20:11:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!