Ömrün Tebessümü Şiiri - Rüstem Badıllı 3

Bazen bana gülümse, sevdiğim,
Küçük bir ışık yak kalbimde,
Öyle ki, karanlık sokaklar bile
Umutla dolup taşsın.

Bakarsın, kanadı kırılan kuşlar
Yere düşmekten usanmamış,
Ama senin o ince tebessümünle
Yeniden kanatlanır,
Gökyüzüne doğru savrulur.

Gülümse, çünkü bazen kelimeler kifayetsiz kalır,
Ama gözlerin, bir şiir kadar anlatır.
O kadar derin ve o kadar gerçek ki,
Kırgınlıkları iyileştirir,
Ve en zor anlarda bile
Saklı kalan umudu büyütür.

Sen gülümserken,
Dünya biraz daha güzel olur,
Ve ben,
O anlarda unuturum yorgunluklarımı,
Çünkü seninle yaşamak,
Bir kış gecesinde ateşin sıcaklığı gibidir.

Unutma, sevdiğim,
Her gülüş bir direniştir,
Her tebessüm bir başlangıç,
Ve bazen bir gülümseme,
Kanadı kırılan kuşların yeniden uçuşudur.