Bir zamanlar sevda doluydu her köşe,
Şimdi yalnızlık sarmış dört bir yanımı.
Anılar, derin yaralar açar içimde,
Her hatıra, bir kederin resmi gibi.
Gökyüzü bile kararmış bu sokakta,
Yıldızlar kaybolmuş, umutlar sönmüş.
Bir akşamüstü, zaman durduğunda,
Senin sesin yankılanırdı kulaklarımda.
O gülüş, o gözyaşı, bir masal gibi;
Ama masallar, gerçekleri gizler.
Bir gölge, bir hüzün, bir geçmişe özlem,
Her şey, kaybedilenin gölgesinde.
Kırık dökük bir kalp, bir zindanın içinde,
İçeride yankılanan hüzünlü melodiler.
Hayat, acıdan ibaret bir oyun sanki,
Kayıp dostlar, terkedilmiş anılar.
Kimi zaman bir rüzgar gibi geçiyor,
Kimi zaman bir kılıç gibi saplanıyor yüreğime.
Bir gün, seni hatırladım;
Sıcak bir gülüş, ama soğuk bir dokunuş.
Hatıralar, birer birer düşerken aklımdan,
Yüreğimdeki boşluk, bir ok gibi batar.
Her düşüş, bir acı;
Her an, kaybolan bir sevda daha.
Yalnızlığa aldanarak, bekledim umutla,
Ama gözlerim, her sabah kan terle doldu.
Kimi zaman sevinçle, kimi zaman gözyaşıyla,
Hangi yola sapsam, kaybolan hep ben oldum.
Bir anlık bir gülüş, sonra derin bir hüzün,
İçimdeki yangın, dinmez bir ateş gibi.
Ah, bu dünyada tek başıma;
Gözlerimde biriken yaşlarla doluyum.
Acı bir hatıra, her anı yüreğimde,
Bir gün bile geçmeyecek bu derin yara.
İşte, sevdiklerim gitti gitti,
Geride kalan ben, acının gölgesinde.
Bazen bir resim, bazen bir söz,
Geçmişin zincirleri sarar etrafımı.
Kimse bilmez, bu kalp ne kadar yanar,
Her anı, içimde bir bıçak gibi.
Ama ben yine de yazacağım,
Bu acı hatıralar, bir gün silinmeyecek.
Zaman geçer, belki yüzler değişir,
Ama bu acı, hep kalacak içimde.
Her hatıra, bir yara daha açacak,
Ve ben, kayıplarımı anarken,
Yalnızlık, dostum olacak.
Acı bir hatıra, gözlerimdeki yaş,
İçimde büyüyen bir keder gibi.
Kayıt Tarihi : 23.10.2024 19:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!