Ömrümüz Bitmeden... Şiiri - Ceyhan İçel

Şu fakir ömrümüz gelmiş geçiyor,
Her güneşin doğuşu, cefa ile batıyor,
Şu dünyanın sefasını sürenler sürüyor,
O sefayı sürermiyiz, ömrümüz bitmeden...

Ne vardı şu üçgünlük dünyada bizde gülseydik,
Şu dünyayı azda olsa bizde sevseydik,
Mutluluk, gülmek nedir bizde görseydik,
Şu kadersiz ömrümüz, sona ermeden...

Her zaman her yerde hor görülüp ezildik,
Garipler kervanına her zaman biz dizildik,
Vezirler ordusunda daima, biz rezildik,
Kurtar şu gariplikten, ömrümüz bitmeden...

Ne istedikse hiç alamadık, üzüldük,
Hep başkasına eğilip, her zaman büküldük,
Hor görüldük, her zaman küçük düşürüldük,
Güldür yüzümüzü şu ömrümüz bitmeden...