Ömrümün Son Deminde...
Buharlanmış pencerenin ardından
Meçhule yol alırken garip yüreğim,
Yanaklarımı ıslatıyor göz yaşlarım.
Alnımda birikmiş terleri silerken
Parmaklarımın hassas dokunuşları.
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Ömrünüz uzun bahtınız hep açık olsun dileğimle, Bu güzel şiiri yazan eli öpmek gerek diyorum. Duygusal ve bir o kadar da dokunaklı ve derin. Kaleminiz daim yüreğiniz hep sevgi dolu olsun.
Saygılarımla
Adnan Yılmaz
Ne çok güzellikleri var ömrümüzün
Yol alırken bilinmezliklerinin kıyısında,
Yüreklerimizin çırpınırken derinliklerinde
'Hasret kor olup yakarken benliğimi
Özlemin acısıyla ıslanan gözlerimi
Silmekte parmaklarımın latif dokunuşları.
Meçhule yol alırken yüreğim bitmeyen düşlerimle
Bir tatlı seda kalır ömrümün son deminde'
Yaşamın özlemlerini, Tanrı sevgisi ve O'na kavuşmakla sonlandırabilirsek gözyaşlarımız anlam kazanır um'
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta