Ömrüm sayfalara yazılsaydı…en başına dünya yoksulunumu yazarlardı yoksa zenginimi,hani varya aralarla dereler misali ortada kalırlardı çaresiz…..beni ben yaşadım kim bilecekki…hangi zincirlerle prangalara vurdum kendimi..
Gün geldi şeytanla hayat pazarında alış veriş yaptım..sanki tüccarmışım gibi. Gün geldi şeytanla dalaştım hakiki bir müslümanmışım gibi.bu filmin sonunu demeye ne gerek var…
Hep ama hep ben kaybettim.bir meleğe rastladım taaa sonralarda…açtım yüreğimin tüm odalarını…kapısı yok dedi
Arkasını dönüp gitti….ama bende bir kul dum bende bir insandım..inanılmadım….mertçe yazdım söyledim rüzgar esiyor dediler…ve sonunda elime yalnızlığı verdiler….
Şimdi bunla avunuyorum çaresiz……
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta