Ömrüm Papatya Falı

Ey can ;
Rotasız kaybolmuşken
Ayrılığın karanlık dehlizlerinde ,
Ve
Hasretin acımasız soğuk kucağında
Kıvranırken ruhum bedenim
Sonsuz özlem ve sabırla her gece
Bir seni bekledim bir de sabahı.
Ne çok sabahı karşıladım sensiz
Bir bilsen
Sonsuz bir arzu ve istekle
Bir şafak vakti gelmeni bekledim
Çok şafaklar söktü ne güneşler battı zamansız
Ama sen gelmedin
Gelmedi benden çekip gidenler
Kimi sevdiysem yok oldu birer birer
Ve ben şimdi
Yaprakları koparılmış bir papatya gibiyim
Her fal tutan sevgili
Hoyratça kopardı yapraklarımı
Seven de sevmeyende
Bir parça alıp götürdü benden
Dillerde aynı nakarat
Sevecek sevmeyecek.
Sana ait bu kalbim bilesin
Bir başkasını sevmeyecek
Tek yaprağı kalmış kalbim
Seni hep sevecek
Bugün yarın ve sonsuza dek.

𝕯𝖊𝖛𝖗𝖎𝖒î.𝖎𝖑𝖐𝖊𝖗 𝕸𝖚𝖗𝖆𝖙 𝕮𝖎𝖓𝖎𝖙𝖆𝖘
𝕸𝖆𝖒𝖆𝖐.𝟮𝟯.𝟬𝟭.𝟮𝟬𝟮𝟱