Ömrüm Gelsen Şiiri - Özdemir Aydın 2

Kimseden sevgi dilenmiyorum,
Kimseye de ilenmiyorum.
Ben, beni Yaradan'dan,
bezm-i elest'te bana bahşedilen,
amin'imi istiyorum.
Çıkıp gelsen vakt-i fecir ederken,
Duhan süresi'nin tam ortasında,
ezteuzubillah deyip,
sersem şükür seccadesini,
aydınlansa gelişine ömrüm.
Gözyaşımın telafisine,
Yakarışlarımdaki Arş-ı Ala titrese.
Yedi kat semalarda kıyılsa nikahımız.
İşte o zaman ekmeğimi tuza banarak yerim.
Tokluğum,
yediklerimden değil,
şükrümdendir derim.
Can kuşum,
Sana ne zaman meyletsem,
Bir sağanak bulut yükselir gözümden.
Seven gönlüm şebnem değil,
kan süzülür gözümden.
Ben senin etrafında pervane,
Ruhum sana mestane.
Çıkıp gelsen vakt-i fecir ederken,
Duhan süresi'nin tam ortasında,
ezteuzubillah deyip,
sersem şükür seccadesini,
aydınlansa gelişine ömrüm.