İki yakası kavuşmayan bir kefendik biz sevdamızı tarihe gömmek istediler iki yakası bir araya gelse.
Kelebeğe benzerdi uçuk güzel başına buyruk,
Tuttum kolundan konmasın diye bir yere.
Yavaş yavaş katil olacağımı bilmeksizin bir suç işlemiştim anladığım da.
Ölüyordu kollarım da tutunamadı hayata..
Gün gelecek bir daha karışılaşıp senden öğrenirken uçmayı..
Bir koca deniz Kocaeli bazen ölü bazense süslenmiş ışıklarıyla karşımda
Bazen bir ağlayan göz var karşımda ağlıyor alnımın şakağına düşen her damla
Bazen yakıyor bedenimi büsbütün nedenini bilmiyorum ama Gölbaşı'na benzetiyorum,
hala burukluk var içinde depremin izlerini taşıyan unutmak isteyen koca şehir.
Sis çöküyor sabahları gözlerine dalga dalga kaplıyor üç bir yanını martı sesleri inletiyor ortalığı sonra lumbuzdan baktığımda insan gibi kapışıyor birbirinin elindeki yiyecekleri bazen de öyle susuyor ki sessizliğe bürünen bir şehir...
Üstüme sensizliği takıp çıktım bugün!
Şehrim dört duvar oldu önümde..
Perişan olan duygularımla birlikteyim şuan,
Her zaman yanından geçtim çiçekler bile solmuş bugün!
Sonbahar çöktü kahrolası hislerime.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!