Ömer Osman Avcı Şiirleri - Şair Ömer Osm ...

Bilmem
Gecenin sıfır kaçındadır zaman
İçimdeki senli duygularla
Ve… bir mahkumun voltalarıyla dolaşıyorum
Bu uğursuz şehrin sokaklarını

Yalnız zannetme beni
Gecenin sessizliğinde
Yalnız olan
Sadece gece

Hele, sokak lambaları

Ne
Saçlarımda kurdeleler
Ne de kucağımda, bez bebeğim Ayşe var
Siyah önlüğümle
Beyaz yakam da
Yetiştirme yurdunda kaldılar

Seviyor,sevmiyor
Sevmiyor,seviyor
Elimde papatya
Fal bakıyorum

Sevse de farketmez

Yüzünüzden düşen bin parça
Bu ne ya
Şişşşt
Heeey
Duvarlar size söylüyorum
Neden somurtup duruyorsunuz

İçindeki mevsimler çoktan değiştiler
Hem de çok değiştiler
Bunları görmeli
Bunları hissetmeli
Bunları yaşamalısın Osman abi
Artık senden

Sığmadım ben bu koca şehre
Elimden hep illallah çekti kaldırımlar
Beni ne sen anlayabildin
Ne bu deniz
Ne de gökteki yıldızlar
İstenmeyen adam ilan ettiler beni

hayat,
bir oyun.
talihim,
kör,
ben de ebe,
olmuşum, KÖREBE...

Kara çıktı alın yazım
Düzen tutmadı sazım
Yıldızlar kadar yalnızım
Mutsuzluğa imza attım...

Hep doğruluk oldu özüm

Büyümeyin siz çocuklar
Bu neşe
Bu mutluluk
Eksilmesin yüzünüzden
Uçurtmalarınızın iplerini sıkıca tutun
Bırakmayın ellerinizden