Fedakâr bir yürek oldun bizlere
Zorluklar seninle kolaylaşıyor
Işık oldun dört çift bakan gözlere
Onlar da hayatı senle yaşıyor
Biraz içe dönük olsan da kızım
Gözlerini açıp 'su' demişti
Her şey ne de çabuk gelişiyordu
Doktorun 'ne isterse verin' dediği ana kadar
Doğrusu hiç düşünmemiştim
Sonsuzluk alemine bu kadar çabuk yelken açacağını
Kulağına eğilip 'beni duyuyor musun anne'
Bir asi sevdaya verdim gönlümü
Yönünü dönüp de bakmaz buraya
Yirmidört saatim hatta dünümü
Anlatsam satırlar yetmez buraya
Gönüle fermanı dinletemezsen
Zaman (dün,bugün,yarın)
Ovuşturduğun ellerini açtığında
Yüzüne gülen çizgiler
Soğuk vadilerde kaybolan yıllardı,
Aynalar sizinle konuşmuyorum
İçimdeki ben’i hiç bilmediniz
Bir mum ışığı aydınlığında
Şu mahzun yüzüme, hiç gülmediniz
Akseden ışık mı, karanlık mı, ne
Aynalar yüzüme dik dik bakmayın
Ben suçlu değilim ah bir bilseniz
Dış görünüş hep sade ve sessiz
İç alemime ah bir erseniz.
(Depremzedelere ithaf ediyorum)
Bir hayat ki sırlara açmıştı kucağını
Yaşanmamış duygular örmüştü ocağını
En duru yürekleri hoplatıyor korkusu
Gizli Sevda
Adım adım mısra döküyor kalem
Damlayan duygular sessiz akmakta
Özünde yumaktan keder ve elem
Bir selvi bakışa hüzün katmakta
Hep duygu yüklü olacak değilim ya,
Bıraktım bugün ne var ne yok,
Kuş olup uçacağım,
Karanlıklar ülkesini aydınlatacak
Bir ışık yakacağım.
Bulunmaz ki eşin ceylan bakışlı
Ufuklar ötesi beklenen sensin
Saçında zümrüdü anka takışlı
Elem-keder-sevgi yüklenen sensin
Uğurlu sayıymış bildiğim sayı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!