Ömer Duru Şiirleri - Şair Ömer Duru

Takılmayın uçurtmamın kuyruğuna
Kimler gitti o sevdadan
Kötülük yalnız değil sanki
Her şey gibi iyilik uğruna

Değmez insana kapılıp gitmeye

Yıllar aldı götürdü gönlümüz talan
Tez geçmiş heyhat! Bunca zaman
Hangi ömrü tükettim sana inanıp!
Hatıradan başka nedir mavi kalan

Boşverişlerin şehri burası
Kan çiçekleri sarkıyor
Gölgende gök damlıyor geceye

Paranoya ruhumuz canlanıyor
Şehrin tepesine salınıyor

Dünyama murad, Hızır gibi gelenim
Poyrazı dindirip meltemi verenim
Dikenli çiçeklere güller derenim
Evlad-ı keremim oğul Mehmet Ali'm

Kalbinde tik tak sesi varsa umuttun

Müdürü yoksa namaza gitmezdi
Avradına küfüre ses bile etmezdi
Adamlığı yoksada itliği de vardı
Aklı yetmez iyiliğe, sevaba dardı

Aha tam şuramda
Tam şuramda sızlar içten içe..

Çoktan ölü bedende yorgun ve yalnız
Soğuk ve kin dolu gözlerimde kaldınız
Nere gitsem ardıma duasız sardınız

Ve böyle ifadesiz yüzüyle şehrin karanlığında yürürken şehrin simsiyah manzarası karşılar. Unutulmaz açılış sahnesinde yalnızdır adam

En yakın yerdeyim alın yerde ise
Cebi dolu fukaranın göz aç ise
Mal mülk deyip garipler yemezse
Batar dertlerim bağrıma batar

Bir ölüm hikayesi
...

Fukaralığın çok, zenginliğin bilinmediği zamanlardı.
Ne kitap olurdu ne defter
Ne de para harcayacak yer.

Yusuf'un rüyası Kenan'dadır
Kenan'lıdır Yusuf, imandadır
Nuh'un gemisi mi limandadır?
Kuru dağlarda tepe liman olur

Eğer ruh yanar ise imanlı ol

Ömür aktı, nehirde su misali
Makam edindik olduk müdür vali
Adaletten koptuk işimiz hayali
Güldü geçti ömrümüz, güldürmedik

Harcadık ömrü çoluğa çocuğa