Ömer Çağlın Şiirleri - Şair Ömer Çağlın

Ölmeden Önce Ölmek

Bu dünya bir han, gelen göçer demez,
Nice sultan vardı, iz yok, ses gelmez.
Bir sırdır toprağa düşen her nefes,
Bizi hakka çağırır, dön de gel, demez.

Önder Mahallesi 19. Sokak

Önder Mahallesi, on dokuzuncu sokak,
Yamalı çorapla büyüyen çocuklar,
Bir kenar mahalleydi, işçi mahallesi,
Ama gönüller zengindi, tertemizdi arkadaşlıklar.

Orman Yanarsa, Vatan Ağlar

Yanarsa orman, yanar dağ, taş, ova,
Bir çığlık yükselir göğe doğru, tek bir sözcük: "Yeter!"
Çamların iç çekişiyle başlar ağıt,
Yanar yeşil, yanar serin, yanar sessiz seher.

Örnek Kardeşler

Bir yürek ki sevgiyle dolmuş taşmış,
Emre ve Ömer, dostlukla coşmuş.
Birbirine sığınan iki can gibi,
Gönüllerine muhabbet nakşolmuş.

ÖZEL SEKTÖRÜN ÇİLESİ

Sabahın köründe düşeriz yola,
Ekmeğimiz asılı yüksek bir dala,
Gözlerimiz uykusuz, gönlümüz yorgun,
Bir umutla çıkarız her sabah yokuşun sonuna.

Özgür Filistin

Gözyaşıyla yazılır bu toprakta tarih,
Her sayfası acı, her cümlesi kârîh,
Filistin'de yankılanır mazlumun sesi,
Zulüm, karanlık bir bulut, dinmez hevesi.

Özlem Hanım’ın Ayakkabısı: Bir İbret

Bir zamanlar şık, zarif bir çifttin,
Sahibini taşır, ona eşlik ederdin.
Yıllar geçti, ömrün tükendi,
Sadakat vaktinde sınavın göründü.

PANDA

Alnında siyahla beyaz bir izi,
Masum bakışında bin hüzün gizli.
Melül melül bakar sessizce,
Sanki bir sır var her gözünde.

PARA

Ey para, dönersin dünya etrafında,
Göz alırsın her daim altın safında,
Ne dağ, ne deniz kalır yolun karşısında,
Yol açar, köprü olur, para deyince.

Pes Etme, Zafer Senindir!

Düşersen kalk, yılma sakın, yolun daha bitmedi,
Kırılan her hayalin, küllerinden dirildi.
Karanlıklar sardığında, yıldız gibi parlayan,
Pes etmeyen yürektir, zafer ile var olan.