Ömer Çağlın Şiirleri - Şair Ömer Çağlın

KÖYÜM ISSIZ VE MAHZUN KALMIŞ…

Ata ocağımda tütmez oldu duman,
Evler yıkık, sokaklarda derin bir figan.
Göç etmiş insanlar, yuvalar bomboş,
Köyümde bir hüzün, bir kimsesizlik coşmuş.

Gönlümde bir ateş, yüreğimde bir özlem,
Aşağıovacık derler, sanki cennetten bir hemdem.
Yeşil örtü serilir, ormanında saklı sır,
Her köşesi tarih kokar, her adımda bir hüzün var.

Çocukluğumun izleri o toprakta saklı,

KÖY VE KASABA İNCELEME PLANI
Haz.Abdullah Demirci

GİRİŞ

Türkiye hızlı bir değişim geçirmektedir.Köylerimiz de bundan nasibini almaktadır..Hemen belirtelim ki 1970’lere kadar Türkiye nüfusunun %30- 35’i şehirlerde ,kalanı ise köylerde yaşamaktaydı.Bu gün ise durum terse dönmüştür.Adeta köylerimiz boşalmıştır.Biz bu hazırladığımız anket niteliğindeki sorularla,mevcut köylerimizin halihazırdaki vaziyetini belgelemek istedik.İnceleme planındaki sorulara verilen cevaplarla köyümüzün,kasabamızın sosyal,ekonomik ve kültürel portrelerini ortaya çıkarmayı amaçladık.

Hz Muhammet Mustafa’dır bizim peygamberimiz
Onu hatırlayınca hemen sallahü Muhammet deriz
Eğer Kuran okuyup dinlediyseniz
O zaman cennettir belki de sizin yeriniz

Bizim kitabımızın dünyada eşi bulunmaz

KUTLU ÖĞRETMEN

Adanmış bir ömürdür öğretmenin yolu,
Kimi köyde, kimi şehirde kahraman bir tuğlu.
Cehaletin kilidini kıran anahtar,
O nur yüzlü öğretmen, gönüllere akar.

Çamaşır Leğeninde Başlayan Hayat
Bir Yürekten Dökülen Hatıralar…

Mart’ın ayazında sancıyla uyanan,
Altıncı evladını sessizce doğuran…
Bir anne, yorgun, gözleri nemli,

MAHSUN KALAN

Gitti onlar, güle oynaya, gönül dolu sevince,
Torun kokusu saracak şimdi, dede ile ninece.
Ben kaldım bu sessiz evde, dört duvar arası,
Nefesim daralır oldu, sustu gönlümün yarası.

Maneviyatın Yitimi

Nedir bu gidişat, nereye varır bu yol,
Günah denizinde boğulmuş her rol.
Maneviyat yok olmuş, gönüller sağır,
Biz, özümüzden kopmuş, yanlışta ısrar.

Masalın Yaşı Yoktur
(11’li hece ölçüsüyle)

Bir zamanlar bir ses vardı,
Soba yanar, gönül dardı.
Ninem söyler, dünya dinler,

“Masal, insanın kalbinde çocukluğu yeniden yeşerten bir nefestir.”

Masallar… Bir zamanlar ninemizin sesiyle içimizi ısıtan, soba başında gönlümüze işleyen, hayal kapılarını aralayan o büyülü hikâyeler…
Kimi zaman bir padişahın adaletsizliğini, kimi zaman bir yoksulun sabrını anlatırdı.
Fakat aslında masallar, sadece çocuklar için değildi; büyüklere de bir şeyler anlatırdı.