Ölüm bir pencere, gece karanlığında
Bakar korkarsın, korkar bakar,
Yıldızlar altında, geceden geceye
Sen ona sinersin, o içine dolar.
Dost olmaz kimseye, yalnızlığından
İçten içe gülerken haline,
Aslında göz kırpar, sinsice ölüme.
İnançsızlık, boşvermişlik ve ölüm
Herkesin karşısında titrediği kader!
Seni sevmek güzelim, ölümden de beter.
Yalnızım ama insanlar arasında
Sensizim hala, batık dünyamda
Hiç solumuyor, yaşamıyor gibiysem eğer
Ölmeden evvel ölmüşüm ben,
Yaşarken ölmüşüm!
Ölüyüm ben, insanlar arasında..
Menderes IşkınKayıt Tarihi : 9.6.2002 03:36:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!